Cóż, widocznie potrzebujesz super wypasu, Twój wybór. Ja muszę mieć w aucie:
-klimę (może być manualna)
-4 poduszki (mam alergię na kretynów przejeżdżających na żółtym lub "prawie zielonym" )
- radio cd/mp3 (super jeśli jest zabudowane fabrycznie, ale nie musi)
-coś koło 80-90KM zasilanych benzynką
-5d nadwozie, choć sedan też wchodzi w rachubę
-elektryczne szyby z przodu (nie chce mi kręcić korbą gdy płacę za parking lub autostradę)
-centralny zamek najlepiej bez alarmu(wolę blokadę skrzyni albo ZEDER - wyjącym alarmem nikt się dziś nie przejmuje...)

Ogólnie za 40 tys. zł chyba bym dostał taką Fabię? Pewność co do stanu auta i gwarancja na wypadek ewentualnych usterek jest naprawdę bezcenna. A mówi to facet który po perypetiach z kilkunastoletnimi wozami wsiadł do nówki.

Interesują mnie natomiast 2 kwestie, których nie jestem pewien:
1)Jaką Fabię można za ów 36 tys. kupić na wyprzedaży? Da radę wytargać hb z benzyniakiem 1.4 85KM, klimą i metalikiem?

Jako "nowy" na tym forum, po dokładnej lekturze tego wątku, pozwolę sobie wtrącić swoje 3 grosze do tematu...

Dylemat nowy czy używany jest moim zdaniem stary jak świat, każda ze stron będzie przytaczać milion argumentów na swoją korzyść, ale w ostatecznym rozrachunku wszystko zależy od preferencji, potrzeb i podejścia do samochodu. Używkę kupią ludzie którzy:
a) chcą szpanować wypasionym, komfortowym wozem
b)potrzebują coś naprawdę dużego np. dla rodziny (typu grand scenic, grand voyager itp itd)
c)chcą/muszą często zmieniać samochód (max co 3 lata)

Nówka jest idealna dla kogoś, komu wystarczy segment B, nie musi mieć prestiżowej limuzyny w garażu, za to ceni sobie święty spokój i niskie wydatki na serwis/naprawy. Oczywiście cały czas mówię o samochodzie do 40 tys.zł.

Bardzo zaciekawił mnie natomiast pomysł zmiany samochodu co 5 lat na kolejną nówkę - perspektywa naprawdę fajna, choć nie zgadzam się z wszystkimi założeniami. Ktoś pisał że kupić na wyprzedaży za 36 tys. zł (wartość 42 tys. zł) śmigać 5 lat i sprzedać za 30 tys. zł. No właśnie - w to nie wierzę. Owszem, wiem że Fabia dobrze trzyma wartość ale czy naprawdę po 5 latach sprzedamy ją za 30 tys? Moim zdaniem NIE.

Natomiast pomysł cały czas mi się podoba, dlatego przyjąłem hipotetycznie że taki samochód sprzedałoby się np. za 25 tys. zł - moim zdaniem kwota bardziej ralna do uzyskania. Mamy stratę 11 tys.zł przez 5 lat. Moim zdaniem nadal jest to całkiem udany biznes - taką kase w 5 lat można spokojnie odłożyć, a nawet gdyby były inne wydatki to rata kredytu tej wysokości nie będzie specjalnie przytłaczająca dla portfela.

Interesują mnie natomiast 2 kwestie, których nie jestem pewien:
1)Jaką Fabię można za ów 36 tys. kupić na wyprzedaży? Da radę wytargać hb z benzyniakiem 1.4 85KM, klimą i metalikiem?
2)Za ilę REALNIE można taką Fabią z pkt 1 sprzedać po 5 latach i załóżmy 70-80 tys. km? Te 25 tys. zł strzeliłem w ślepo, kwota z sufitu... Jest realne uzyskanie takiej ceny? Zaznaczę że o auto mam zwyczaj dbać, stoi zawsze w garażu i nie katuję motoru:)

Nie upieram się że na 100% sprzedaż te auto za 30 tyś. od tego zależy wiele czynników ( uszkodzenie, zatarcia, zuzycie, itp).

Pomysł sam w sobie jest bardzo dobry. Utzymanie auta używanego jest bardzo duże w porównaniu z autem nowym.

Dla mnie prawda jest jedna: Nie stać mnie na nowe takie jakie chciałbym (55tyś), to mam (prawie) takie używane za połowę tej ceny. I tyle

W to, że ktoś w naszym kraju sprzedaje 2-3 latka w dobrym stanie za 50% ceny nowego nie wierzę

Nie musisz, często się zdarza że ludki zostawiają w rozliczeniu 2,5-3 letnie auto i biorą nowe, często większe.
Salon wie że ta używana sztuka to pewniak bo serwisowana u nich.
Korzyść jest obopólna.